Bebeğimle büyürken...

Haziranın 12si olmuş... biz 36. haftamızda hızla ilerlerken sabrımın da sonlarına gelmekteyim. Rahat rahat yapamıyorum işlerimi. Çabuk yoruluyorum ayaklarım şişiyor, sol tarafıma yatamıyorum bebeğin popişi orda çünkü. sağ tarafıma yattığımda ise kazulet gibi kalkıyorum. Yemek yiyemiyorum eskisi gibi zorla aç kalınca yiyebiliyorum . En basiti hıçkırık tutuyo açken de. Ne yapacağımı şaşırdım artık. Diren diyorum kendime artık. İş yerinden haftaya ayrılıyorum. Yoksa yola daha fazla dayanamıcam. Her gün işkence gibi. Burdaki işlerde hiç belli olmuyo bi çok yoğun bi hiç iş yok. Enteresan. Şu anda tek dileğim çabuk bi doğum olması. Dinlenmeye çok ihtiyacım var hem de fazlasıyla bedenen çok yoruldum ve yıprandım. Çantam daha hazır değil biliyor musun? Her gün bi iştahla hah bugün yapıcam diyorum ama yemekten sonra uyku nasıl tatlı geliyo... Hele kanepenin üstünde yarım yamalak yatıp öylece kaldıysan... Her gün eşime misafir oluyorum. Eşim azcık idrakta zorlansa da hani yemek ve sonrasındaki işler için kabullenmekte zorluk çekti. Neyse şimdi alıştı ama böyle yemekli misafir olmaz yatılı misafir isterim ben diyor. :))) Yavrum garibim herkesin derdi faklı tabikisi de :) Yaklaşık 3 hafta sonra bize yeni bir hayat bahşedilecek... çok mu çok heyecanlıyım. Doğum anı nasıl belli edecek kendini...Ne bileyim herkes farklı farklı şeyler söylüyor. Yok benim suyum geldi yok benim kan geldi sancım tuttu falannn... Hastaneye gidiş anımız falan nasıl olacak bakalım. Stres yapıyorum birazcıkta... Hani sezeryan olacağımı bilsem belki de bu kadar endişe etmem. Onda günün belli gidiyosun yatıyosun masaya. Normal doğumda nasıl peki? Her şeyi canlı canlı yaşayıp öğreniyorsun. Kimsenin faydası olmuyo kendinden başka. Oğlum hayırlısıyla doğ. Herkese faydan dokunsun. Vatanıma milletime hayırlı bir evlat ol. Yüzümüzü yere düşürme. 

Nasıl büyüdün içimde minicik mercimek tanesiyken bile nasıl duygulanmıştım. Yavrum benim Allah sana benim ömrümden versin. Canına can katsın. Seni karnımda taşıdığım için Allahım sana sonsuz şükürler olsun yarabbim. Bana bu güzel duyguyu tattırdığın için ...

İş yerinde bi bebiş daha dünyaya gelecek. Ama bu senenin sonunu beklemesi gerekiyor öncelikle...Daha kimsenin haberi yok. :)

33+ 4 Sona Yaklaşırken...

Ahhh ne çabuk geçti zaman...
Yeni günler mutlu günler ve zor geçecek günler bizi bekliyor :) Bu aralar bizim için çok zor geçiyor. Göbüşüm iyice büyüdü gitti :) Perşembe günü doktor kontrolümüz vardı. 2,318 gram olmuş tosunum :) Tombul tombul yanaklı bi oğlum olacak:) Yemelerime dikkat etmem gerektiğini söyledi. Çok kilo almamama rağmen uyardı doktorum. Kan tahlilimde kanım 13.3 çıktı ama takviye olarak kan ilacı verdi bana :( Elevit derdinden kurtuldum hiç olmazsa.
Günlerden cuma bir haftayı da böyle böyle geçirdik. Kaldı elimizde bir ay topu topu... Çok uykum var bu aralar gene. Tam dinlenemediğim için maalesef :/
Göbeğim iyice yuvarlandı. Hareketlerini falan artık daha rahat hissedebiliyorum. Pazartesi günü NST var saat 4te... Allahtan akşama doğru da izin alıp çıkarım artık.Her haftada olacakmış. 3 hafta sonra doktorla görüşmemiz olacak. O zaman çatı muayenesi yapacak. Çantamı hazırlamam lazım. Zaten bebeğin yatağını falan hazırladım da tek çantası kaldı onu da bu hafta hallederim hayırlısıyla. İşten de 24.06. 2014 te ayrılıcam. O zamana kadar internette dolanırım artık :D

31. hafta :)

Bebeğimmm benimmm.... 31. haftamızdayız. :) Şu anda muhtemelen uyuyorsun senden ses gelmiyor çünkü :) Kucağıma alacağım günü iple çekiyorum. Ne heyecandır o ne güzel duygudur... Az kaldı bebeğimmm az kaldı sabret :) Boyun 40 cm.i geçmek üzere kilon 1600 gr :)

İlk Hediye Kıyafetimiz...

Amanda amannnnn :))) Tosunuma hediye de gelirmiş :) Eda teyzesi çok teşekkür ederiz hastane çıkışı için :)
Anneananesi ve babaannesiii size de sesleniyoruz. Bizim az bi vaktimiz kaldı hadi artık atak bekliyoruz sizden de...

Belediye çalışanı olmak...

Evet bizim sorunumuz şimdi başlıyor. Salı günü itibariyle kapanan özel idareden belediyeye geçmiş bulunmaktayız. Endişelerim var tabikisi de. Çalışma saatleri hiç uymuyor. Onlar 8.30-17.30... bizde yurdum memuru 8-17 çalışma saatleri. İşin tuhafı da hamileliğimin artık kritik dönemlerine girmeye hazırlanıyorum. Şunun şurasında 2,5 ay kaldı ve günler su gibi akıp gidiyo. Akşam çıkış saatlerimiz uymadığı için gelip gitme olaylarımız çok zor oluyor. Hadi sabahları neyse beni işe bırakıp gidiyo ama akşam asıl problem. Üffffffff...Arabayı ele geçirme zamanı geldi artıkkk... Şimdilik göbüşümden pek uzanamıyorum maaaalesef ama bebişim hele bi doğsun :) Cumartesi de mesai falan diye bişiii konuşuluyo. İnşallah öyle bir şey olmaz. 5 yıl çalışma mevzusuna gelince tüzel kişiliği sona erdiği için özel idarenin bunların devam zorunluluğu yok ama bu sefer muvafakat vermezseler? Her şeyde bir hayır vardır elbet ama benim ve oğlumun geleceği için hiç iyi olmadı işte bu. 

Sabah alarm çaldı ama uyanamadım. Saat gene erkendi Allahtanda çay falan kahvaltı hazırladım gene de :)

Dün evde oturduk Sağ Salim 2 filmini izledik. Ayyy aksiyon komedi yapıcaz diye filme inan doğru dürüst bakmadım. 

Aklımda deli sorular...