Bebeğimle büyürken...

Haziranın 12si olmuş... biz 36. haftamızda hızla ilerlerken sabrımın da sonlarına gelmekteyim. Rahat rahat yapamıyorum işlerimi. Çabuk yoruluyorum ayaklarım şişiyor, sol tarafıma yatamıyorum bebeğin popişi orda çünkü. sağ tarafıma yattığımda ise kazulet gibi kalkıyorum. Yemek yiyemiyorum eskisi gibi zorla aç kalınca yiyebiliyorum . En basiti hıçkırık tutuyo açken de. Ne yapacağımı şaşırdım artık. Diren diyorum kendime artık. İş yerinden haftaya ayrılıyorum. Yoksa yola daha fazla dayanamıcam. Her gün işkence gibi. Burdaki işlerde hiç belli olmuyo bi çok yoğun bi hiç iş yok. Enteresan. Şu anda tek dileğim çabuk bi doğum olması. Dinlenmeye çok ihtiyacım var hem de fazlasıyla bedenen çok yoruldum ve yıprandım. Çantam daha hazır değil biliyor musun? Her gün bi iştahla hah bugün yapıcam diyorum ama yemekten sonra uyku nasıl tatlı geliyo... Hele kanepenin üstünde yarım yamalak yatıp öylece kaldıysan... Her gün eşime misafir oluyorum. Eşim azcık idrakta zorlansa da hani yemek ve sonrasındaki işler için kabullenmekte zorluk çekti. Neyse şimdi alıştı ama böyle yemekli misafir olmaz yatılı misafir isterim ben diyor. :))) Yavrum garibim herkesin derdi faklı tabikisi de :) Yaklaşık 3 hafta sonra bize yeni bir hayat bahşedilecek... çok mu çok heyecanlıyım. Doğum anı nasıl belli edecek kendini...Ne bileyim herkes farklı farklı şeyler söylüyor. Yok benim suyum geldi yok benim kan geldi sancım tuttu falannn... Hastaneye gidiş anımız falan nasıl olacak bakalım. Stres yapıyorum birazcıkta... Hani sezeryan olacağımı bilsem belki de bu kadar endişe etmem. Onda günün belli gidiyosun yatıyosun masaya. Normal doğumda nasıl peki? Her şeyi canlı canlı yaşayıp öğreniyorsun. Kimsenin faydası olmuyo kendinden başka. Oğlum hayırlısıyla doğ. Herkese faydan dokunsun. Vatanıma milletime hayırlı bir evlat ol. Yüzümüzü yere düşürme. 

Nasıl büyüdün içimde minicik mercimek tanesiyken bile nasıl duygulanmıştım. Yavrum benim Allah sana benim ömrümden versin. Canına can katsın. Seni karnımda taşıdığım için Allahım sana sonsuz şükürler olsun yarabbim. Bana bu güzel duyguyu tattırdığın için ...

İş yerinde bi bebiş daha dünyaya gelecek. Ama bu senenin sonunu beklemesi gerekiyor öncelikle...Daha kimsenin haberi yok. :)

33+ 4 Sona Yaklaşırken...

Ahhh ne çabuk geçti zaman...
Yeni günler mutlu günler ve zor geçecek günler bizi bekliyor :) Bu aralar bizim için çok zor geçiyor. Göbüşüm iyice büyüdü gitti :) Perşembe günü doktor kontrolümüz vardı. 2,318 gram olmuş tosunum :) Tombul tombul yanaklı bi oğlum olacak:) Yemelerime dikkat etmem gerektiğini söyledi. Çok kilo almamama rağmen uyardı doktorum. Kan tahlilimde kanım 13.3 çıktı ama takviye olarak kan ilacı verdi bana :( Elevit derdinden kurtuldum hiç olmazsa.
Günlerden cuma bir haftayı da böyle böyle geçirdik. Kaldı elimizde bir ay topu topu... Çok uykum var bu aralar gene. Tam dinlenemediğim için maalesef :/
Göbeğim iyice yuvarlandı. Hareketlerini falan artık daha rahat hissedebiliyorum. Pazartesi günü NST var saat 4te... Allahtan akşama doğru da izin alıp çıkarım artık.Her haftada olacakmış. 3 hafta sonra doktorla görüşmemiz olacak. O zaman çatı muayenesi yapacak. Çantamı hazırlamam lazım. Zaten bebeğin yatağını falan hazırladım da tek çantası kaldı onu da bu hafta hallederim hayırlısıyla. İşten de 24.06. 2014 te ayrılıcam. O zamana kadar internette dolanırım artık :D

31. hafta :)

Bebeğimmm benimmm.... 31. haftamızdayız. :) Şu anda muhtemelen uyuyorsun senden ses gelmiyor çünkü :) Kucağıma alacağım günü iple çekiyorum. Ne heyecandır o ne güzel duygudur... Az kaldı bebeğimmm az kaldı sabret :) Boyun 40 cm.i geçmek üzere kilon 1600 gr :)

İlk Hediye Kıyafetimiz...

Amanda amannnnn :))) Tosunuma hediye de gelirmiş :) Eda teyzesi çok teşekkür ederiz hastane çıkışı için :)
Anneananesi ve babaannesiii size de sesleniyoruz. Bizim az bi vaktimiz kaldı hadi artık atak bekliyoruz sizden de...

Belediye çalışanı olmak...

Evet bizim sorunumuz şimdi başlıyor. Salı günü itibariyle kapanan özel idareden belediyeye geçmiş bulunmaktayız. Endişelerim var tabikisi de. Çalışma saatleri hiç uymuyor. Onlar 8.30-17.30... bizde yurdum memuru 8-17 çalışma saatleri. İşin tuhafı da hamileliğimin artık kritik dönemlerine girmeye hazırlanıyorum. Şunun şurasında 2,5 ay kaldı ve günler su gibi akıp gidiyo. Akşam çıkış saatlerimiz uymadığı için gelip gitme olaylarımız çok zor oluyor. Hadi sabahları neyse beni işe bırakıp gidiyo ama akşam asıl problem. Üffffffff...Arabayı ele geçirme zamanı geldi artıkkk... Şimdilik göbüşümden pek uzanamıyorum maaaalesef ama bebişim hele bi doğsun :) Cumartesi de mesai falan diye bişiii konuşuluyo. İnşallah öyle bir şey olmaz. 5 yıl çalışma mevzusuna gelince tüzel kişiliği sona erdiği için özel idarenin bunların devam zorunluluğu yok ama bu sefer muvafakat vermezseler? Her şeyde bir hayır vardır elbet ama benim ve oğlumun geleceği için hiç iyi olmadı işte bu. 

Sabah alarm çaldı ama uyanamadım. Saat gene erkendi Allahtanda çay falan kahvaltı hazırladım gene de :)

Dün evde oturduk Sağ Salim 2 filmini izledik. Ayyy aksiyon komedi yapıcaz diye filme inan doğru dürüst bakmadım. 

Aklımda deli sorular... 

Bu dünyada Kamil olmak...

2012 yılının mart ayında bizim evimize konuk olmuştun. Seninle ne güzel günlerimiz geçti. İş çıkışı eve koşar adım yetişmeye çalıştım seninle daha çok vakit geçirebilmek için. 3 ev değiştirdin. Ama sevginden bi gram eksilmedi. Her gün katlanarak daha da arttı. Artık o kadar özdeşleşmiştik ki benim gülüşümü, annesinin kuzusu diye bağırışımı, canıımm diye karşılık verişini bir daha duyamamak. Benim için çok zor geçecek bir zaman dilimi. 04/04/2014 tarihe işlenen bir gün. Halbuki gece hiçbir şeyin yokmuş gibi oynadık öptüm seni.. Ki o seni son öpüşüm kendine has kokunu son duyuşum. Yavrumm benim sana elimden geleni yaptım keşke de daha fazlasını yapsaydım. Sabah seni o halde görmeseydim. Hıçkırıklara boğuluşumla İbocanın yataktan fırlayıp gelmesi bir oldu. Ayakları mosmor olmuş. Kafesinin altına inmezdi. Yere düşmüş bir gün öncesinden de kafesini temizlemiştim. Gitmiş temiz yere olan canını Allaha teslim edivermiş. Elime aldım hemen kaskatı kesilmiş. Sonra dedim ki kendi kendime can almak çok kolay ama can vermek çok zor. Bir kuş bile can çekişmiş ki insan ne yapmasın. Gerilmiş kalmış. Kuzumm seni evde göremeyince nasıl üzülüyorum. Hala ben mutfaktayken sana Aşkım diye bağırıyorum. Nasıl alışmışım sana... Yokluğuna nasıl alışıcam bilmiyorum. Annemlere o gün haber veremedim. Ağlamaktan gözlerim acıdı. Her canlının bu dünyada sonu var biliyorum ama bu kadar erken bir sürede beni bırakıp gitmesi olmadı. Hasta olsun gözünün içine bakardım. Çok üzgünüm hem de çok üzgün. İçimde kaplayan kocaman bir boşluk. Kamile derdim oğlum olacak beraber oynayacağız diye. Göremeden gitti evladımı. Mekanın cennet olsun benim Kamilimmm...Annesinin kuzusuydu o.

ahhh kimin için atıyor bu yürek...

Youtube'ta kapandı be kardeşim iki şarkı dinlicez şunun şurasında. Onunda içine ettiler. Twittera iş yerindeki bilgisayardan girebilsem de evdeki dizüstünden giremiyorum. Ama tabletten ikisine de girebiliyorum. Bugünlerde gene bi yorgunluk... Uyku hali mevcut gözümü zor açıyorum.
Dün salı pazarına gittik malum saatler bi saat ileri alınınca hava aydınlıkken çıkıyoruz işten. Neyse bizim kayınpederin teeee askerlik arkadaşını gördük ailecek görüşüyorlarmış. Ben sonradan öğrendim.Kızıyla da Pazarda nasılsın iyi misin muhabbetinden hemen sonra *kusmaların devam ediyor mu?- Hayır. *Benim hala kusmalarım kesilmedi. Yiyip içemiyorum. 8 aylık olduk biz. Kilo aldın mı? - Evet. Düzenli almaya da devam ediyorum.* iyi hadi madem dedi.... Sonra biz yarın Zelişe gidicez sende gel dedi. Bi baktım acaba dalga mı geçiyo diye çünkü biz akşam oturmasına gidicez ibocan özlemiş yeğenini. Hani dedim ki onlarda mı akşam gelecekler. -akşam mı diye sordum. * gündüz oturması. dedi. -Ben çalışıyorum ama gelemem kii dedim. *İyi madem hadii görüşürüz dedi pırrrrr gitti. Ulen daha konuşuyoduk şey gibi ortada kaldım.
Çilennkkk aldım pazardan instagrama da koydum hemen. Marketten aldıklarımıza hiç benzemiyo tadı. Ben hemen tadına bakmayı severim baktım tozlu ama piss değil attım ağzıma. ibocan ta kokusu buraya geldi dedi. Isırdığımın yarısını da ona verdim. Dedim pisti ama.
Neyse ibocanın dün stresi hat safhada. Malum kapanma arifesindeler.Yemekten hemen sonra uyudu. Sıçrayarak kalktı su istedi.
Bu arada yemeği kayınvalidede yedik. Ya patlıcan kabak kızartması yapacaktım şekerim nasıl düştü elim ayaam titredi. Neyse hazırmış Allahtan beklemedik. Yeni buzdolabı vermiştik. Kötü bahçeye koyacakmış. Len bi baktır bakalım neyi var sonra düzelmiyosa götür. Bi de kurutmalı çamaşır makinesi var onu ablamgile vermem gerekir yoksa bu onun üstüne yatar. İstemiyorum ona vermeyi zaten yeter. İboyada lafları çakıyorum bebeğin hele bi eşyalarını almaya gidicez kayınvalideyle de o zaman görsün. Bebek arabasını da onlara yükleyeyim. Hah şöyyyle. İçimin yağları eridi ya laaaa.

Aşının ardından...

Bi insan bu kadar mı halsiz hisseder kendini. Kol kol olmaktan çıktı hissetmiyorum bile kas kısmını. Hemşire demişti zaten ama olabilir diye. Bu koymam gerekir ama buzu nerden bulayım şimdi. Hiç keyfim yok.
Eşimin iş yeri değişiyor. İl özel idaresi büyükşehire transfer oluyor. Tamam kadro yeri falan belli ama herkeste ayrı bir stres hakim. Ayrıca belediyedekiler saat 10da herkes ana binada toplanılacak isimler okunacak giibi bişiler demişler. Saat 10u geçti hala ses seda yok. Aradım biraz önce oyun oynuyorlar bizimle dedi 250 kişi öyle bekledik sonra haber geldi iptal edilmiş öğleden sonraya kalmış diye. Saçma sapan işler büyükerşenle çalışmak ne kadar iyidir allah bilir.
Oğlum tekme atıp durma anana artık. Annenin hiç hali yok çünkü. Kafasını koysa şu masaya küt diye gider valla. Akşama misafirliğe görümceme gidicez. Pazar günü aşure yapmıştım ben onlara da birazcık götürücez çok oldu çünkü. fotoğraflayamadım aşureyi ama en kısa zamanda paylaşıcam nasıl yaptığımı. Çok lezzetli olmuş kendime inanamadım o derece yani. :)
Şimdilik bu kadar elimde belge olmayınca yazacaklarımda kısa sürüyor. :)

Aşı oldummm ben...

27 mart 2014 perşembe günü kontrol için gene doktorumuzun yolunu tuttuk. Doktor o gün tam günündeydi. Demek ki yolunda her şey yoksa terslerdi. Şeker yüklemesi yapıldı o gün. O nedir öyle kardeşim. yarım litre suyun içine pudra şekeri gibi bişiii kattı. İçmesi zor değil asidi kaçmış gazoz gibi ama yarım litreyi 5-10 dk içinde tüketmek zor. Sonra 1 saat bekle. Ömrümde beklediğim en zor geçen 1 saatlerden bir tanesiydi. Geçmek bilmedi. Allahtan yüksek çıkmadı bir de yüksek çıksaydı vay bnm halime. 3 saatlik olanı varmış. Her saat başı kan veriliyormuş. Çok şükür yarabbim. Yüz görüntüsünü çektirdik. Oğlumu gördük babasına benziyor. Çene yapısı burnu falan. Sağlıklı olsun da gerisi çok ta önemli değil. artık 26.haftamıza giriş yaptık. Az bir zaman kaldı 14 hafta dedğin nedir ki? Su gibi geçiyor zaman.
Tam bir ay önce bugün. Tetanos aşısının ilk dozunu vurulmuştuk. şimdi 2.doz. Zeynep hemşire acıtmadan vurdu. Bi sonraki aşımızda 31/09/2014 tarihinde. yani bebeğin aşılarıyla birlikte olacak. Ohhhh misss kokan oğlum bi gelsin kollarıma alayım sarayım bi hele.
Babamız heyecanlı :) Tekme olayları olduğu zaman. Ayyy dedikçe ben babamız " vur oğlum vur daha iyi vur" diye oğluna destek çıkıyor. Bende onunla konuşurken bazen durmuyo içimde kıpır kıpır "senle çıkışta görüşücem evlat" diyorum.
Hele babasına benziyooo dediklerinde daha bi kasılıyo:) benim imalat diyecekmiş:) Ben ki o kadar sabırsız biriyim. Buna nasıl sabırsızlanmadan durabiliyorum şaşırıyorum. Hemen kucağıma almak istiyorum. Hamilelik insana sabretmeyi de öğretiyor. İşin annelik kısmına daha geçemedik o aşama biraz daha zor diyorlar.
Bizim iş yerinde bi kız var o da hamile ama nazlı mı nazlı. Biraz zor bi gebelik oldu sanırım o yüzden. Tüp bebekle ikiz sahibi olacaklar. İlk başta bulantılardan 7 kilo vermiş olmasının şimdiki hamile görüntüsüne çok yansımış. Ben ki 4. ayımda kocaman bi karnımla ortalıkta geziyordum. Onun daha minicik karnı var. Ama şu da var beslenmesi hala zayıf ve süt yumurta gibi şeyler yiyip içmiyor. Adı geçtiğinde dahi ıyyy falan diyo. Allahtan benm hiç öyle bişiiim olmadı tamam kustum ama sadece kokuya karşı ya da servisle gidip geliyorum günde kaç kere sallanıyorum bi ben bilirim. Gene iyi dayanıyorum. Hamilelik değil de sanki kilo almış gibiyim. Ama allah sabır versin çok kilolu insanlara. Çok zor yani ne eğilebiliyorsun ne istediğini yapabiliyorsun ne de istediğini giyebiliyorsun. Hemen spor ve diyet şart :)
Saatler bir saat ileri alındı ya. Ben pazartesi gecesi alınacak diye rahat rahat bi saat uyu. Sonra işe 8.30da gel. Sabah ilk işim tv yi açmak oldu. Kanallarda da ha bi tanesi yayınlasa saati. Trtninkinde buldum sonunda da. İbrahimi hemen kaldırdım geç kaldık diye. Neyse zaten kimse yokmuş piyasada da rahat ettim.
Aklıma gelmişken bizim oğlan ultrasonda da öyle hemşire kalp sesini duymak istediğinde de öyle kütt kütt tekmeleri indiriyo. Enteresaan ya bizimkisi. :Bu arada hala isim konusunda kararsızız. :/

bu hafta.

Gene bir haftanın başına daha gelmiş bulunmaktayız... 25.haftamız bizimmm... Şimdi bunları yazarken oğluşum tekmeler atıyor sanırım keyfi yerinde. Perşembe günümüz bizim kontrol günümüz şeker yüklemesi yapılacak. Yüz görüntüsü yani 4D ultrason var öncesinde. Çok merak ediyorum. Aklımda hep kollarıma ilk alacağım an var. Kokusunu duymak ellerini tutup gözlerinin içine bakıp bunu ben doğurdum dicem:) Allahım sorunsuz bir evlat olsun yeterki. Tunahanın küçüklüğünü hatırlıyorum hep. Bize o kadar benziyordu ki... Elifle fazla vakit geçiremedik. Babasının kopyası o da. 

Cumartesi günü bebek arabası ve yatak bakmaya gittik. Uzay gemisi gibi arabalar var. Pess dedim. Bizim baktığımız araba travel sistem olacak. Anakucağı da var tabikisi de. Park yatakta çok düşünmedik bizim için önemli olan araba. 

Kayınvalide yavaştan yavaştan su koyuvermek için ön hazırlık yapıyor. Bakamam edemem arkasından koşturamam falan filan. Doğmamış çocuğa don biçmek kolay tabikiside... Çalışan annelerin en büyük sorunlarından bir tanesi. Çocuğa kim bakacak? Ananeye götürsek babane trip yapacak üfff sinir oluyorum iyice. Kimseye yakın oturmayacaksın kardeşim. Uzak olacaksın ama kafan rahat olacak. Görmeyecek en azından kime getirip götürdüğünü bizim en büyük sıkıntımız o. 

Daha vakit var kendimi kasıp erken doğurmayayım çocuğu :)

Dün ibrahimin arkadaşı zakir vardı. Onlarda 2 ay önce 3 kişi oldular:) Kek ve kurabiye hazırladım çayla birlikte güzelce yedik içtik. Çocuk gerçekten çok büyük sorumluluk. Derdini anlatamıyor. Kuş bile derdini anlatamıyo ama zamanla gözünün içinden neyi var neyi yok anlıyorsun. Bu aralar Kamilde hasta. Canım ona da sıkkın. Bi türlü iyileşemedi hayvan. 2 yaşına girdi martta. Dolu dolu 2 sene geçti onunla. 

Saat 11.59 tam öğle saatinin geldiği çok belli. Çünkü acıktımmmmmmm ben. 

Annem ablamlarda... Tunahan ve elifin başında :) 

cumartesinden notlar

Cumartesi günü artık bebeğimiz için alışveriş yapma zamanı yaklaştığı için bir kaç bir şeyler aldık. Mesela battaniye, zıbın , tulum, çorap vs.vs. ufak tefek görünen şeyler bi hayli tuttu. Çocuğumun odası olmayacağı için sadece park yatak ve arabasını almaya karar verdik. Esparktan yapalım dedim hadi bi kaç şey derken mother care'den bebek arabası baktık :) Mağaza müdürü ilgilendi bizimle.İşte efenim ürünümüz İngiliz malıdır işte şöyle özellikleri vardır böyle açılır şöyle kapanır falan...Gel gelelim fasulyenin faydasına dedik :) Ama yavaş yavaş söyleyin erken doğuma sebep olmasın dedim. 2750,00 TL imiş :) ohoohoho diye güldük. Ne alıyoruz doğan mı şahin mi diye dalgada geçtik. 3lü zıbın takımına baktım o ne kardeşim öyle 109,00 TL.. Ben aldım LCW'den 3 tanesi 24,00 TL :)

Oğluuummmmm benimmmm kıyamam sana:) Bende daha iyilerini almak isterim elbet... O mağazadan alan vardır tabiki ama üç aylık bebeğe de 3 tane zıbın için değmez. Neyse çok yorulmuştum zaten gündüz annemle buluştuk ilk battaniyesini annem aldı. Tulum falan da almış ama onları görmedim. Battaniye güzeldi hoşuma gitti. Biz alışverişimizi yaptık bitirdik sonra İbrahim saçlarını kestirdi annem eve döndü malum babaannem vardı. Akşama yemek hazırlanması gerekiyordu. Bizde gezdik gezdik derken akşam eve geldik ama ben bayılıcaktım artık  o derece yorulmuşum:) Heee bi de dışarda yedik yemeğimizi köfteci apodan neyse ekmek arası söyledim ben eşim porsiyon söyledi ohhh diye diye yerken köftenin arasından bişicik çıktı... Ulem hep mi bana denk gelir böyle şeyler. Geri verdik adam başka bişiler yaptıralım dediyse de benim midecik yerinden oynadı yiyemicem dedim kusura bakmayın. Oradan çıkarken de kasada adam almadı mı parayı. Kardeş hadi benim için neyse kendi hatanız ama kocam löööppp löööppp götürdü gözümün içine baka baakkkaaa.... Kocamınkini artık ödedik bende dedim hamileyim o yüzden kusura bakmayın dedim. Eve geldik kayınvalidemin yanına bi uğradık tekke gibi uğramasan olmaz. Sanki işin rast gitmez. Aldıklarımızı gösterdik gözlerinin belertteee belerte baktı aldıklarımıza. Bende alıcaktım işte falan dedi bende yeter aldıklarımız sağol dedim. Anlattık mother care'de başımızdan geçenleri falan ibrahimin kızkardeşinin kullanmadığı bebek arabası varmış ona da kayınvalidesi almış ama ağır diye hiç kullanmamışlar bende iade etseymiş ya dedim meğer internetten almışlar... öyle şeyler bakılmadan edilmeden internetten alınmaz kiiii! illa sen kullan bende ibrahime belerttim gözlerimi ilk çocuğum kullanmam naparlarsa yapsınlar bana ne! alırken bana mı sordular...hahahahahyyt...En pahalısı olmasa da elimden geldiğince en iyilerini almaya çalışıcam. Bi kere geliniyo bu dünyaya. Bu kadar işte cumartesi anıları...Üstünden 2 gün geçti ben annem ve ablamın doğumgününü unuttummm... :'/ kendime inanamıyorum... Alışveriş beni benden almış haberim yoooookkk...

Vesselam...

İçimde minicik kıpırdanmalar :) diyemeyeceğim kadar büyüdü...23. hafta dolu dolu bitti. İçimdeki baya kungfular yapıyor. Geceleri özellikle acayip hareketler falan. Bu hafta ben biraz korksam da :)idrar yolları enfeksiyonu geçirdim 3 gün raporlu olarak evde yattım ama benden ev hanımı olmaz arkadaş. Akşamları evde olmak yetiyormuş:) Mekan değişikliği şart bana. Evde kaldıkça ya Müge Anlı'ya ya Esra Erol'a kendimi kaptırıp giderim. Mügeyle cinayet çözeriz Esrayla evlendiririz... Yorum bile yapmaya başlamıştım oysaki... tam kıvama gelecektim kiiiiii rapor bitti :) Kocamda ben evde olunca tüm işleri bana sarmaya başladı... Naz yapmak falan hak getire benim kocaya :) neyse çalışmak gibisiiii yooooook :D Teyit etmiş oldum böylelikle...Hasta olunca evden de çıkamamak çok kötü. Zaten çıksam anneme giderdim onda da sürahi nine demek halt etmiş yanında babaannem var. Devrildim yattım. Gelsin meyveler gitsin çikolatalar oohhh 3 gün keyfime baktım. İlk dört ay tatlı olarak ağzıma hiç bir şey koymamıştım ya 3 gün acısını çıkardım :) toplamda 7 kilo aldım :D ilk aylarda ne güzel bi kilo bi kilo derken son ay 2,5- 3 kiloya yakın alınca hem aile hekimindeki hemşireden hem de kendi doktorumdan zılgıtı yidimmm :) nabiiimmm ama yaa... Boğaz bu... Artık yavaş yavaş bebişimin eşyalarını almaya başlayacağız. Park yatak, bezleri, kıyafetleri, benim kullanacaklarım falan filan... Toplamda baktığın zaman az gibi görünse de yükte hafif pahada ağır.. Ayrıca doğum parası falan biriktirmek lazım. Hayırlısıyla gelsin de tek... Bakalım anası mı babası mı olacak :) Ana esmer baba sarışın :) Merakla bekliyoruz :)