1 Nisan 2014 Salı

Aşının ardından...

Bi insan bu kadar mı halsiz hisseder kendini. Kol kol olmaktan çıktı hissetmiyorum bile kas kısmını. Hemşire demişti zaten ama olabilir diye. Bu koymam gerekir ama buzu nerden bulayım şimdi. Hiç keyfim yok.
Eşimin iş yeri değişiyor. İl özel idaresi büyükşehire transfer oluyor. Tamam kadro yeri falan belli ama herkeste ayrı bir stres hakim. Ayrıca belediyedekiler saat 10da herkes ana binada toplanılacak isimler okunacak giibi bişiler demişler. Saat 10u geçti hala ses seda yok. Aradım biraz önce oyun oynuyorlar bizimle dedi 250 kişi öyle bekledik sonra haber geldi iptal edilmiş öğleden sonraya kalmış diye. Saçma sapan işler büyükerşenle çalışmak ne kadar iyidir allah bilir.
Oğlum tekme atıp durma anana artık. Annenin hiç hali yok çünkü. Kafasını koysa şu masaya küt diye gider valla. Akşama misafirliğe görümceme gidicez. Pazar günü aşure yapmıştım ben onlara da birazcık götürücez çok oldu çünkü. fotoğraflayamadım aşureyi ama en kısa zamanda paylaşıcam nasıl yaptığımı. Çok lezzetli olmuş kendime inanamadım o derece yani. :)
Şimdilik bu kadar elimde belge olmayınca yazacaklarımda kısa sürüyor. :)